Al gauw zal Molly erachter komen dat Vivian haar zolder
helemaal niet wil opruimen. Elk van de spullen op de zolder heeft een verhaal.
Zo reist Molly mee met Vivian wanneer zij vertelt over haar leven.
Een leven als Ierse vluchteling. Samen met haar ouders is ze
vroeg in de jaren ’20 per boot naar Amerika gekomen, zoekend naar een beter
leven. Bij een brand in het huis waar Vivian met haar zusje en ouders terecht
komt, wordt ze wees. Ze wordt op een trein naar het Westen gezet, om daar “uitgekozen”
te worden door mensen die wezen opvangen.
“De kindertrein” is een roman, maar Christina Baker Kline
baseerde hem op historische weinig bekende feiten. Die van de “wezentreinen”
die van 1854 tot 1929 echt bestonden. Kinderen zonder ouders werden op deze
treinen gezet om te worden opgevangen bij mensen die hen wel kunnen gebruiken
Maar echt gelukkige levens gaan de meesten van hen niet tegemoet: vaak worden
ze gekozen omdat de mensen die hen kiezen hulp kunnen gebruiken in huis, of op
hun boerderijen.
Op zo’n trein begint Vivians zoektocht naar wat geluk. Samen
met baby Carmine, die ze in haar armen gedrukt krijgt, en met Dutchy, die
eigenlijk Hans heet, en dertien is, legt ze een deel van haar reis af. Meteen
zijn ook de hoofdpersonages uit “De Kindertrein” geïntroduceerd. Wanneer de
kindertrein op de eerste halte stopt, beseffen Dutchy en Vivian maar al te goed
dat ze elkaar waarschijnlijk nooit meer zullen terug zien. Beiden vinden dit
erg, maar ze weten allebei ook dat geluk niet voor hen is weggelegd. Wat volgt
is een ontroerend, maar ongelofelijk hard relaas van een zoektocht naar geluk.
Vivian krijgt alles behalve een goed leven, en het duurt jaren voor ze
eindelijk ergens thuis kan komen.
Vivian raakt alles wat haar lief is, op één of andere manier
kwijt, en dat snijdt diep. Het is wonderlijk dat Vivian er zich steeds weet
door te slaan, en je kan als lezer intens in dit boek, en in Vivians leven opgaan.
Christina Baker Kline weeft twee verhalen in elkaar: Dat van
Molly, anno 2011, en dat van Vivian, dat begint in de jaren ’20. Het verhaal
van Molly raakt wat ondergesneeuwd, en dat heeft alles te maken met de
krachtige geschiedenis die Christina Baker Kline aan Vivian meegeeft. Soms moet
de lezer hard landen om te beseffen dat het verhaal opnieuw verdergaat in het
huis waar de zolder van Vivian moet worden opgeruimd.
“De Kindertrein” is een boek dat ik uit mezelf
waarschijnlijk nooit ter hand zou nemen. De cover is zeer Amerikaans, maar
gelukkig bestaan er ook acherplatten bij boeken, die me vertellen waarover het
verhaal zal gaan. Het verhaal over het leven van een oude vrouw met een
turbulent leven sprak me wél aan. Soms heeft een lezer een extra duwtje nodig
om langs een wat melige cover heen te kunnen kijken.
Vivian is een ongelofelijk sterke persoonlijkheid, en Molly
heeft meer met haar gemeen dan ze dacht. Ook zij is een weesmeisje, en tussen
haar en haar pleegouders Ralph en Dina botst het nogal eens. Vooral omdat Dina
veel vooroordelen heeft tegenover Molly. Maar Kline oordeelt niet, en dat maakt
het boek dan ook nooit prekerig.
De kindertrein / Christina Baker Kline.- Amsterdam : Ambo
Athos, 2014.- vertaald door Carolien Metaal.- Oorspronkelijke titel:
Orphantrain.- 297p.- 978 90 472 0434 3 - 16+