Sinds mama dood is, is alles zo anders voor Hannah, papa, en Lutje Matte. Papa begraaft zichzelf onder het vele werk, en heeft weinig aandacht voor zijn kinderen. Hannah wordt daar heel boos om en gaat in mama's moestuin wonen. Heel mooi prentenboek, in de letterlijke zin van het woord. Elk plaatje is minstens even belangrijk dan de tekst.
Ik heb zo soms van die buien dat ik me verveel. Wie heeft die niet. Soms zijn die buien NET niet "zwaar" genoeg - dan heb ik echt NERGENS zin in, ook niet in lezen - en ik heb alle prentenboeken eens uit m'n kast gehaald. Ik heb dus eindelijk ook een keer "De Prinses van de moestuin" gelezen, van Annemie en Margriet Heymans. Wat een boek zeg! Als je de tekst leest, maar niet goed naar de prenten kijkt, ben je niet mee, en omgekeerd ook niet. Of ik een kind van vier dit boek - zoals de aanduiding die ik ergens las, ze staat in elk geval niet op het boek - zou aanbevelen, dat zou ik niet weten, en ik denk eerder van niet. Maar het zijn erg mooie tekeningen, en een héél mooi verhaal, over het missen van je overleden moeder... En hoe zij toch met je lijkt te praten... Heel mooi.
Uitgegeven bij Querido, 1991 - 10+
