Egel Snuit loopt samen met Moe en zijn kleine broertje egel Snoet, door het bos. Maar Egel Snuit wordt moe, en zijn pootjes doen pijn. Dus moet hij die tegen elkaar wrijven om de pijn weg te nemen. Maar plots zijn zijn moeder en broertje weg... Wat nu?Wat je te lezen krijgt is een redelijk simpel verhaaltje, dat op mij een beetje een lachwekkende uitwerking had. Wat Egel Snuit tegenkomt, is redelijk gewoon, voor een verloren gelopen egel, maar hoe dit is uitgewerkt is dat aboluut niet, en doet eerder denken aan een sprookje. Natuurlijk is het een verhaal en geen sprookje. Hij maakt kennis met een kabouter bij de vijver, die van steen is. (Een tuinkabouter dus). Egel Snuit en de kabouter kunnen met elkaar praten. Egel Snuit vindt de kabouter sympathiek. Dan trekt hij verder opzoek naar zijn familie, vanuit zijn holletje onder het tuinhuis. Hij maakt kennis met Willie Wolk, en vliegt met haar mee, op haar rug. Dat vindt Egel snuit maar niets, maar hij dankt de wolk toch, die "terug naar mama moet, anders wordt zij ongerust". Een slak die Prit heet, en met Egel Snuit wil zwemmen, en Egel Snuit die daarvoor zijn stekeljasje uittrekt. Dat is hij wanneer hij uit het water komt, kwijt en hij voelt zich heel bloot. (????????). Op het laatst vindt hij, dankzij zijn mama en wanneer alles weer goed is, terug. Egel Snuit heeft daar trouwens wat op gevonden, en hij trekt een krant om zich heen.
Hij leert kippen kennen, waarvan een kip Kippie heet.
Zelfs het mannetje uit de maan (Slapie) heeft een rol, en Snuit vliegt ook weer met hem mee.
Enzovoorts.
Simpel verhaaltje, waarschijnlijk wel ok voor de oudste kleuters, maar waarschijnlijk niet meer zo geschikt voor zeven tot negenjarigen, waarvoor het volgens de uitgeverij bedoeld wordt. Jammer.
Egel Snuit / Patricia De Landtsheer ; illustraties Ann De Bode.- Wielsbeke: De Eenhoorn, 2002.- 80p : ill.- ISBN: 90 5838 155 2