Laurence Roach woont samen met zijn moeder en zijn broertje
Jay van zes in een flat in een gebouw dat Parkview Heights heet. Wat vreemd is,
want het gebouw heeft maar vier verdiepingen, en het park is wanneer je bij hen
uit raam kijkt, niet eens zichtbaar. Dit gezin heeft het niet gemakkelijk: Mama
is drankverslaafd, en Laurence’ vader is overleden. Jay heeft een andere vader,
die er ook vandoor is gegaan.
Wanneer hun moeder op een dag niet meer thuiskomt van haar
werk in de snackbar, moet Laurence alleen voor Jay zorgen. Uit angst om Jay aan
de kinderbescherming te moeten overdragen, besluit Laurence om de afwezigheid
van hun moeder voor iedereen geheim te houden. Maar dat is moeilijk met een
bemoeizuchtige vrouw als Nelly, en met Angie van de opvang waar Jay naartoe
gaat na school.
Hoe kan Laurence het tij keren? Door mee te spelen met een
spelletje op de radio! Hij kan met dit spelletje een geheel verzorgde reis
winnen. Je moet echter 18 zijn, en Laurence is pas 15… Hij geeft zich uit voor
Daniël Roach, zijn overleden vader, en hoopt vurig om niet door de mand te
vallen…
Dave Cousins schreef met “15 dagen zonder hoofd” een
prachtig, vrolijk debuut, ondanks alle ellende. Jay is ontwapenend, maar een
beetje prettig gestoord. Hij is gek van “Scooby Doo”, en soms denkt hij dat hij
een hond is. Een hond die bijt. Soms gaat hij bomen te lijf, en soms zelfs mensen.
Laurence is doodsbang voor de bevoegde instanties, die Jay bij hem kunnen
weghalen, en hij doet alles wat hij kan om zelf voor Jay te blijven zorgen. En
intussen moet hij voor Jay ook geheimhouden dat mama weg is. Meermaals bestaat
het eten voor Jay uit geroosterde boterhammen, maar veel vaker is er geen eten.
Maar dan komt Mina, lieve Mina, op de proppen, een vriendin
van op school bij Laurence. Samen met Laurence slaagt ze erin om Jay enigszins
af te leiden van mama die wie weet waar zit, en soms zorgt ze zelfs voor eten.
Dave Cousins weet haar en Laurence op een zeer naturel wijze een koppel te
laten worden, zonder dat het melig wordt, eerder met iets als: “het zou niet
anders gekund hebben:
Als je samen voor het prettig gek broertje van je beste vriend moet
zorgen kan je maar beter met elkaar opschieten.” Het kan Mina trouwens niets
schelen dat Jay en Laurence na niet al te lange tijd gaan lopen stinken. Dat
gaat zo als je kleren eigenlijk nodig gewassen moeten worden, en er geen geld
is voor de wasserij.
De vertaling van dit boek heeft trouwens een prachtige
cover, die verwijst naar een scene in het telefoonhokje van waar Laurence
probeert om het radiospelletje te winnen. Dit doet hij met gestolen
telefoonkaarten van zijn moeder, nadat hij haar ervan verdenkt dat zij zijn
mobiel gepikt heeft, en weer verloren heeft. Maar dat laat ik u graag zelf
ontdekken in dit heerlijke down to earth debuut van Dave Cousins.
15 dagen zonder hoofd/ Dave Cousins.- Amsterdam : Moon, 2014.- Vertaald door HC Kaspersma.- Oorspronkelijke titel: 15 days without a head.- 253p.- ISBN 978 90 488 1958 4.- 14+