donderdag 23 juli 2015

Honderd uur in New York, met dank aan Anna Woltz!

De veertienjarige Emilia ontdekt dat haar vader iets vreselijks heeft gedaan. Daarom vlucht ze in haar dooie eentje helemaal naar New-York.

Ze heeft een kamer geboekt in wat haar een filmset lijkt, en New-York trekt haar aan. Alleen: de kamer die ze geboekt heeft, bestaat niet. In plaats daarvan komt ze oog in oog te staan met Seth, de jongen die samen met zijn zusje Abby, die negen is, in de flat woont. Hun moeder is een tijdje weg, en hun vader is in onduidelijke omstandigheden overleden.

En dan is er ook nog Jim. Emilia brengt haar eerste nacht noodgedwongen bij hem door, nadat ze elkaar op straat tegenkwamen, omdat Seth niet wil dat zij zomaar bij hen komt binnenvallen. Ook als je weet dat het middenin de nacht is wanneer ze aankomt, en redelijk wanhopig wanneer de verhuurder van de kamer een oplichter blijkt te zijn. Jim is een jaar of zestien, en in eerste instantie lijkt hij op een filmster.

Anna Woltz doet het weer. Was “Mijn bijzonder rare week met Tess” al een schot in de roos, dan doet ze dat schot nog eens over met “Honderd uur nacht”. Tess was een meisje met een hoek af waaraan je als lezer als het ware wat moest wennen, Emilia, Seth, Abby en Jim zijn dat ook. Maar nadat je aan hen gewend bent geraakt, sleurt Woltz je haar verhaal in. Een verhaal over een meisje dat in Nederland, waar ze vandaan komt, iets vreselijks ontdekt. Iets dat haar vader op zijn geweten heeft. Woltz neemt rustig de tijd om de lezer het hele verhaal te vertellen, zonder losse eindjes, maar eerst neemt ze je ten volle mee naar New York, ten tijde dat orkaan Sandy over de stad zal gaan razen, en de stad voor dagen donker maakt, of toch bepaalde delen ervan.

Emilia woont voor een poosje samen met Seth en Abby in dat geteisterde deel van New York, in hun zelfverklaarde orkaanasiel. Er is een paar dagen geen water of elektriciteit, en mensen slaan als de waarschuwing van de orkaan er is, aan het hamsteren. En ook Jim, een jongen met slechts negen vingers, komt in hun orkaanasiel terecht.

Dit gegeven maakt “Honderd uur nacht” tot een verhaal over vriendschap, maar ook een over boosheid over wat Emilia’s vader heeft gedaan.
Woltz mag dan al personages met een hoekje af schetsen, ze zijn allemaal even hartverwarmend, en als lezer hoop je bijna dat het nog een tijdje donker blijft, zodat Seth, Emilia, Abby en Jim nog een tijd bij elkaar moeten blijven.

Woltz gaat omwille van wat Emilia’s vader deed, en het feit dat Seth en Abby geen vader meer hebben, grote gevoelens niet uit de weg, zonder in al te groot drama te vervallen. Dat maakt “Honderd uur nacht” 100% geloofwaardig, en alweer een voltreffer.

Honderd uur nacht / Anna Woltz.- Amsterdam: Querido, 2014.- 214p.- ISBN 978 90 451 1639 6