“Ik ben genoeg” doet wat mij betreft met verve wat de reeks
belooft. We volgen drie jongeren, die een tijdje op zomerkamp gaan, om thuis
even weg te zijn. “Thuis” is voor Junior, Jo en An telkens helemaal anders.
Bossuyt stopt veel thema’s in haar boek, maar ze doet dat niet zo dat de lezer een teveel aan thema’s over zich heen krijgt. An is geadopteerd, en weet niet wie ze is. Junior is de zoon van een bekende voetballer, en dat is niet altijd even makkelijk. Jo, die de hoofdfiguur is in “Ik ben genoeg” heeft een ronduit slechte thuissituatie, en wordt vaak opgevangen door haar oma.
Bossuyt stopt veel thema’s in haar boek, maar ze doet dat niet zo dat de lezer een teveel aan thema’s over zich heen krijgt. An is geadopteerd, en weet niet wie ze is. Junior is de zoon van een bekende voetballer, en dat is niet altijd even makkelijk. Jo, die de hoofdfiguur is in “Ik ben genoeg” heeft een ronduit slechte thuissituatie, en wordt vaak opgevangen door haar oma.
Wat Gerda van Erkel in 1993 deed met haar boek “Zes maal één
is zeven”,waarin enkele jongeren uit problematische
(gezins)situaties op trektocht gaan, en elkaar zo leren kennen, doet Twiggy
Bossuyt over, maar dan met jongeren die rust zoeken op een kasteel. Daar zullen
ze met kunst bezig zijn, en met schilderen, onder leiding van Angèle en meneer
Malfait. Maar behalve schilderen en kunst, is het voor de jongeren in dit boek
moeilijk om in deze wereld een plek te vinden. Elk hebben ze dingen
meegemaakt, die hen maken tot wie ze zijn. Deze gegevens worden slechts met
mondjesmaat benoemd, zodat “Lekker (ont)spannend lezen” zeker van toepassing
blijft.
Jo heet eigenlijk Johanna, maar wil daar liever niet aan
herinnerd worden. An komt uit India, en wil weten wie ze is. Junior probeert
voor alle twee de meisjes een goede vriend te zijn.
En dan zijn er nog mijnheer Malfait, Adèle, en de nieuwe
kok, Madjid, die uit Irak gevlucht is, en het al snel goed kan vinden met An,
Junior en Jo. Zijn verhaal is er een van een verloren dochter.
Tussen al die
voorzichtige vriendschappen door, weeft Bossuyt een spannende verhaallijn rond
Adèle en de baron, die bijna nooit uit de toren van het kasteel komt, waar hij
bijna de hele dag doorbrengt. Ze zeggen dat hij dement is.
De hoofdstukken in dit boek worden weergegeven als
schilderijen, en dat past goed binnen dit bijzondere boek. An, Junior, Jo en
Madjid zijn personages om van te houden.
De spannende verhaallijn rond de baron en Adèle en de baron
is vrij chaotisch, en Bossuyt had misschien een keuze kunnen maken. De veelheid
aan thema’s buiten deze spanningslijn zijn al divers genoeg, waardoor ze wat
ondergesneeuwd raakt.
Anderzijds laat dit de vrije keuze aan de lezer van "Ik ben goenoeg". Een keuze voor hoe ze dit boek willen lezen: meegaan met hoe de
personages in dit boek staan (want dat doen ze: ze staan als een huis, en je
wilt niet makkelijk van ze af), of willen ze liever spanning? Ontrafel dan het
geheim van de baron…
Zeer bijzondere, fijne leeservaring, over zoeken en gevonden
worden, en jezelf mogen zijn. 12+
Ik
ben genoeg / Twiggy Bossuyt.- Wielsbeke : De Eenhoorn, 2014- (Lekker lezen).-
179p.- ISBN 978 90 5838 946 6