zaterdag 2 januari 2010

De bibliotheek: een wereld van A tot Z...?

Rekken vol boeken wachten je op wanneer je de bibliotheek binnenloopt. De geur van al dan niet oud papier waaiert je neusgaten in.
En toch. Ik ga niet graag naar de bibliotheek, of toch niet “als vanzelfsprekend”, laat ik het zo stellen.

Ik heb kamers vol boeken, waar ik graag naar kijk, en af en toe mijn handen laat dwalen over ruggen. Tegelijk bedenk ik dan: van het merendeel van deze schatten wil ik nooit meer af. Natuurlijk: van sommigen denk ik: deze lees ik nooit meer, na één keer het boek te hebben gelezen. Terwijl ik van andere boeken bedenk: Deze boeken zou ik NOOIT in de bibliotheek lenen: eeuwig zonde om ze weer te moeten terugbrengen. “Van mij!” denk ik wel eens. Ik moet er niet aan denken dat ik bijvoorbeeld Toon Tellegen alleen uit de bibliotheek zou lezen, en wel in tegendeel. Toen ik “Ze sliepen nog” las, lag het boek een week voor het verstrijken van de uitleentermijn, uit de boekhandel, op mijn nachtkastje. Om onbeperkt, zonder te moeten rekening houden met de uitleentermijn in de dierenverhalen te kunnen bladeren, om onbeperkt dingen en steeds nieuwe dingen te ontdekken. Of om te overdenken hoe mooi het verhaal is over “elkaar missen”. Om er maar eentje te noemen.

Ik heb net weer zo’n boek uit, waarvan ik het tot tranen toe, geloof ik, jammer zou vinden dat ik het moet terugbrengen: “De Kleine Odessa”: een boek vol boeken en beroemde schrijvers en personages, ontsproten uit de pen van die schrijvers. Nee, echt, ik moet er niet aan denken.  Over dit boek later meer.

Pieter Gaudesaboos heeft ook het talent om mij aan zijn boeken te binden, om net dezelfde reden: zijn boeken blijven vol verrassingen zitten.

Ik merk bij mezelf ook op dat ik een eigen boek aan een veel rustiger tempo lees dan een boek uit de bib. Dat moet snel, omdat ik het niet wil maken om een boete te moeten betalen voor het te laat terugbrengen van een boek. Ik geloof dat de bib voor mij een oord is van boeken die ik wel wil lezen, maar niet zo nodig hoef te hebben…

Met poëzie heb ik dat nog veel sterker, al is poëzie niet echt iets wat ik vaak koop. Maar als ik het koop, doe ik het wel van harte.